فواید و مضرات جوراب؛ در ابتدا از پوست حیوانات درست می شد و دور مچ پا گره می خورد.
یونانیان باستان برای گرم نگه داشتن پاهایشان جوراب را از موی بافته شده حیوانات درست می کردند.
رومی ها نیز پارچه یا چرم را دور پا می پیچیدند. کم کم جوراب به نمای ثروت در میان اشراف تبدیل شد و بعد از مدت ها، اختراع ماشین بافندگی در سال 1589 باعث شد جوراب کشباف، 6 برابر سریع تر از دست بافته شود.
انقلاب بعدی در تولید جوراب با معرفی نایلون در سال 1938 رخ داد، زیرا تا آن زمان جوراب ها معمولا از ابریشم، پنبه و پشم بافته می شد.
اهمیت پوشیدن جوراب
- حرکت آسان پاها در کفش
- گرم نگه داشتن پا
- وسیله ای برای زیبایی
- تمیز نگه داشتن و راحتی پا
- پیشگیری از ابتلا به برخی بیماری های پوستی
در گرما و سرما جوراب بپوشید
در هر پا حدود 250 هزار غده عرق وجود دارد، بنابراین پا محل عرق کردن است. گاهی افراد از بوی بد پا شاکی هستند، عده دیگری هم به ویژه آنها که سابقه خانوادگی تعریق بیش از حد دارند، از خیس شدن کف پاها و جوراب هایشان در برخی شرایط مانند استرس یا ورزش شاکی هستند.
در این مواقع، جوراب پوشیدن موجب جذب و تبخیر بیشتر عرق در تماس با هوا می شود.
در شرایط آب و هوایی سرد، جوراب به حفظ رطوبت پاها کمک کرده و خطر یخ زدگی را کاهش می دهد.
برخی جوراب ها حساسیت زا هستند
برخی افراد به جنس خاصی از جوراب حساسیت دارند و به قرمزی و خارش پوست پا دچار می شوند.
گاهی، آلرژی پوستی فرد ناشی از رنگ پارچه است و ربطی به جنس آن ندارد. شایع ترین حالت آلرژی در این موارد، حساسیت به جنس کفش است. برای مثال در فردی که به چرم حساسیت دارد، با پوشیدن کفش چرمی و به محض مرطوب شدن جوراب در اثر عرق کردن و تماس پوست با چرم، علایم حساسیت مانند:
خارش، قرمزی و گاه تاول و ترشح مایعات از پوست پا رخ می دهد. الیاف جوراب بسیار ظریف و نازک هستند.
بنابراین شستن آنها با مواد سفیدکننده (مثل وایتکس) می تواند باعث از خرابی زود هنگامشان شود.
در خانه پابرهنه راه برویم یا جوراب بپوشیم
جوراب، پوست پا را از محیط آلوده اطراف تا حد قابل ملاحظه ای جدا می کند. بیماری های پوستی متعددی می توانند در اثر تماس پوست برهنه پا با زمین آلوده یا کفش و دمپایی آلوده به شخص منتقل شوند.
برای مثال زگیل های کف پا به وسیله ویروسی ایجاد می شود که می تواند از یک پا به پای دیگر در صورت رعایت نکردن نکات بهداشتی منتقل شود. قارچ های کف پا و لای انگشتان پا می توانند در صورت راه رفتن فرد در محیط آلوده، بدون جوراب و پای برهنه از فردی به فرد دیگر منتقل شوند.